Dün meslekten bir büyüğümüzü ziyaret ettim.

Nasıl başladın? dedim. Aldı ikimizi çocukluğumuza götürdü :

Babam motorsiklet ustası.

60’lı yıllar. Motosiklet bir ihtiyaç. Kıymetli. Çünkü araba alamayan herkes motosiklet hayali kuruyor.

Adımız motosikletçi ama babam tornacı, kaynakçı, ne gerekiyorsa dükkanda var.

Ben de biraz yaramazım ilkokulda, annem de şikayetçi. Bir gün babam sabah işe giderken beni uyandırdı. Dükkana gittik. Bana yazıhaneyi gösterdi. Bundan sonra okuldan çıkınca buraya. Dersin varsa yap, yoksa benimle çalışacaksın dedi.

Zamanında çok adam çalışıyordu. Dükkan bir ara 8-10 kişi olmuştu.
Babam adam yetiştirmeyi sever ama rakipleri yetiştirdiklerini çalınca kahır olurdu. Sonunda kızdı ben adam falan çalıştırmayacağım dedi.

Babam ve ben. 9 yaşındayım. Git gres al, git Santral garaj da keçe kestir, cıvata al. Her gün okuldan sonra ve hafta sonu.

Sonra üniversite, mühendislik.
O zaman anarşi var. Beni yurtta bırakmadı, Ekonomisinede aklım eriyor artık. Bir dükkan bir usta, ne kazanacak. Ama bana da oğlum ne gerekirse ben temin ederim diyor.

Öyle olunca ben üniversite bitene kadar hafta sonları devam ettim atölyede.

Mühendis olduğumda yapamayacağım bir iş yoktu.

Sonra kendi yoluma başladım. O atölyenin büyüme şansı yoktu. Babam taviz vermez, çekle mal satmaz. Yeni işe hevesli olmaz.
Ben de izin istedim. Sırtımı sıvazladı. Hadi bakalım dedi.

Bir şeye bakınca nasıl yapacağımı hayal ederim. Önce kafamda yaparım. İşi bitiririm. Sonra Malzeme alırım. Babam da öyleydi.

Şimdi oğlum ODTÜ Elektronik mezunu. Arkadaşları ile bir startup kurdular destek oldum. 1,5-2 yıl. Türkiye’de yeni iş yapmak zor. Oğlan benim gibi gerçekçi.

Geldi. Baba biraz konuşalım dedi. Hisselerini yarısını arkadaşlarına devretmiş, hakkını almış, pasif ortak olarak devam edeceğim beraber çalışabilir miyiz?

Herhalde ömrümün en güzel günü idi. Tabi oğlum dedim.

Şimdi ona bir maaş veriyorum. Hevesli ve istekli. Maaş sembolik, zaten her şey onun.

Mühendis adamın bunaldığı tek şey sonuç alamamak. Benim babamdan izin istememle oğlumun hisselerini satması aynı nedenden.

Şimdi benim kök noktalarımı aydınlatıyor. Management masterı yaptığı için paranın kıymetini, yatırımı benden iyi biliyor.

Bir de meraklı. Bir konu oluyor, bakıyorum araştırmış, tüm yönleriyle araştırmış, getiriyor önüme koyuyor. Memnun oluyorum. Benim düşünmediğimi düşünmüş.

Nasıl hikaye?
Siz nasıl başladınız?